10’LARIN İZLERİYLE TÜRKİYE (50)

... dünden devam

Kıbrıs Rum Yönetimi'nin BM daimi temsilcisi, Türkiye'deki askeri hareketliliği gerekçe göstererek Güvenlik Konseyi'ni acilen toplantıya çağırdı. Aynı gün toplanan BM Güvenlik Konseyi, 14 Mart 1964 tarihli 187 sayılı kararla tüm üye devletlerin uluslar arası barışı tehdit edecek ve Kıbrıs'taki durumu ağırlaştıracak tehdit ve eylemlerden kaçınmaları çağrısında bulundu. Bu kararın hedefi aslında Türkiye'nin müdahalesini önlemekti.

Kararda ayrıca adada yeniden barışı tesisi etmek için Kıbrıs'a değişik milletlerden bir BM barış gücü gönderilmesi öngörülmekteydi.

O zor günlerde, Rum saldırılarının bir sonucu olarak verdiğimiz şehitlerimizin seslerini unutmak mümkün müdür?

Türkiye'nin Başbakanı İsmet İnönü “Kıbrıs meselesi bir maratondur, dayanan taraf kazanacaktır" demiştir.

Yine o zor günlerde 30 Mart 1967 de Kıbrıs'ta görevi sona eren Merhum Lefkoşa Sancaktarı Kale Beyin Mücahide gönderdiği veda mesajındaki ifadeleri yol gösterici anlamlı ve tarihi niteliği dolayısıyla bilgilerinize sunmak istiyorum.

''Asil Ruhlu kahraman Mücahit Kardeşlerim, sizlere bugün son günlük emrimi yazıyorum. Parmaklarım titriyor gözlerim yaşlarla doluyor. Sizlerden ayrılmak bana çok zor geliyor. Çok üzgünüm. Keşke sizleri bu kadar yakından tanımamış olsaydım. Kendimi sizlere bu kadar yakın hissetmekteyim ki tarifi imkânsız. Sizlere sevgi duyarak, inanarak geldim. Saygı duyarak ayrılıyorum. Bunları size bir nezaket için bildirmiyorum. İçimden gelen duyguların ifadesidir. Biz Osmanlı imparatorluğunun torunlarıyız, birbirimize olan saygımız ve yakınlığımız hiçbir milletin tarihi bağlılıkları ile karşılaştırılamaz, mukayese edilemez. Büyük bir feragatle, cesaretle, sabırla, şuurla her türlü tahrikten uzak kalarak savunduğunuz davanızdaki inançlı azmi Anavatandan 32 milyon Türk, büyük bir takdirle izliyor. Sizde bu iman, vazife aşkı, Anavatana bağlılık mevcut oldukça mukavemetimizi kimse yıkamaz. Tertemiz kalpleriniz, düşünceleriniz ve hüsnüniyetinizin hayranıyım. Zafer buketlerini sevgili şehitlerimizin mezarlarına ve Atatürk Anıtına sizlerle birlikte koymadan ayrılmak acı ve ızdırabı içindeyim. Sizleri ben isteyerek terk etmiyorum. Ben sizleri unutmayacağım. Bir gün davanız zaferle sonuçlanırsa benim namıma sevgili şehitlerimize ve Atatürk Anıtına çelenk koymayı unutmamanızı istirham ediyorum. (Sancaktarımızın bu arzusunu yerine getirdiğimizi de belirtmek isterim.)

Elveda kahraman, fedakâr, disiplinli, inançlı, saygılı, vefakâr, Mert, kadirbilir, sabırlı, şanlı,  onurlu, çalışkan, zeki, imanlı, güçlü Mücahitler, elveda…

Hepinizi pak ve temiz alınlarından öper, kahraman Mücahitlerimizi selamlar ve takdirimi arz eder, hısımlarınıza, akrabalarınıza sonsuz selam ve saygılar.''

26 Ekim 1967 de merhum liderimiz R.R. Denktaş yasaklı bulunduğu Ada'ya arkadaşları ile birlikte gizlice girmeye çalışırlar ancak Rumlar tarafından tutuklanır. Kısa bir tutukluluk süresinden sonra Anavatanımız hükümetinin dirayetli tutumu sonunda Denktaş Bey ve arkadaşları geri Türkiye'ye gönderilir ve normal yoldan adaya dönerler.

15 Kasım 1967'de Rumlar son bir saldırı için Geçitkale ve Boğaziçi köylerini muhasara altına alır ve mücahitlerimizin teslim olmasını ister. Teslim olmaktansa savaşarak ölmeyi tercih eder mücahitler ve kararlı bir savunmaya geçerler. Ama düşmanın sayıca ve silahça üstün olması köylerimize girmeleri önlenemez. Burada da Rum vahşeti ile karşılaşılır. 76 yaşındaki bir yaşlı Türkün üzerine gazyağı dökerek yakarlar. Bu arada Türkiye'nin müdahale kararı açıklanır ve savaş gemileri Akdeniz'e açılır, Beşparmak dağlarından gemiler görünür. Ancak bu müdahale de ABD' nin arabulucusu CRYUS Vance' in araya girmesi ile Türkiye'nin ortaya koyduğu tüm koşullar kabul edilir ve müdahaleden vazgeçilir. 15.000 Yunan askeri başlarında Grivas olmak üzere teçhizatları ile birlikte adayı terk eder. Ama ne acıdır ki daha sonra Yunan askerleri Birleşmiş Milletler gözetiminde sivil olarak yeniden adaya gizlice girdiler.

Burada Kanlı Noel'i ve takip eden Rum vahşetinin bir özetini sunmaya çalıştım.

Devamı yarın...